Böyle hani arkadaş ortamında tanışırsın ve sonra bir tane
özeli çıkardı ve onunla her zaman birlikte olacağını zannedersin ya
çocukluğunda. İşte ben de o zamanlardaki gibi olacak sanmıştım ve şamanların
ruhsal hayvanlarını içlerine soktukları gibi içime sokmuştum onu. Öyle ki
haftada en az 3 gün görüşür olmuştuk. Bu da ayrı bir destekliyordu o çocuksu
heyecanı J
Tanıştığımız günden beri, Avustralya’ya taşınabilirim falan
derdi; ama buna ne o derinden inanırdı o zamanlar ne biz. Belki de hiçbirimiz
de inanmak istemezdik bu da varL
Taaa ki 14.07.2012’ye kadar, sanki bir parçamı kaybetmiştim ya da böyle hayati
bir organımızı almışlar gibi hissettik. AT en incesinden titretti sesini, AY
ise kendini gizledi bulutların arkasına; ama hayat devam ediyordu, hem o
tepelerde süzülen cesur, güçlü, yırtıcı ve muhteşem kartal için, hem de
diğerleri için. Ayrılık vakti geldiğinde kendi duygusal modumdan çıkmak
zorundaydım. Şimdi yazdığım kadar cesur davranamadım orada. Onu kucakladım ve
içime çok kuvvetlice bastırdım. O da bırakmak istemezcesine sarmıştı beni.
Ağlamadım, aslında ağlamanın bana çok yakıştığını ve çok güzel ağladığımı
söylerdi AT; ama orada değil J
Uçacak bir kartalı üzmemek adına ağlamadım. Ayrıldım ve yol boyunca kendimi
koşu bandında hissettim. 10 dklık evimin yolu kilometreler gibi geldi ve tüm
anılarımız birlikte bir film şeridi gibi gözlerimin önünden aktı gitti…
O gitti; ama bendeki izleri halen daha bıraktığı gibi devam
etmekte, kendimle ilgili yaşadığım en büyük değişimleri ve farkındalıkları “Eagle
The Dreamer’a” borçluyum. Bana tuttuğu ışık o kadar güçlüydü ki, halen daha en
karanlık zamanlarımda beni aydınlatması için kullanırım onu… Bu kadar zaman
sonra yazmaya karar vermemi sağlayan şeyde o ışıktır aslında…
Belki çok klasik bir şey olacak; ama onun gidişi aslında bu
günlüğün başlangıcı oldu. Evet bir günlük yazmaya karar verdim; ama bu
diğerlerinden farklı bir günlük olacaktı. Benim kalemimden başkalarının
hayatlarını anlatan bir günlük. Eksik parçalar da beni tetikleyecek bir defter
ve konuydu, AT defteri, KARTAL ise konuyu bahşetti bana;) Artık her gün dolup
taşan hikayeler burada can bulsun…
Adı da EAGLE THE DREAMER’S JOURNAL WITH THE
OTHERS…
Minnet Borçlu Olduğum
Eagle The Dreamer ve Horse
By Moon The Leader...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder